Εδώ και κάποια χρόνια παρατηρώ ήδη τα σημάδια του τέλους εποχής του ακραίου μινιμαλισμού, της απουσίας χρώματος στα εσωτερικά κατοικιών και επαγγελματικών χώρων. Δεν είμαι η μόνη - όλα δείχνουν ότι μπαίνουμε σε μια νέα εποχή στο design. Τι έρχεται;

Το νόημα του αρχιτέκτονα, δεν είναι να κατασκευάσει ένα καταπληκτικό κτίριο που θα προκαλέσει εντύπωση στον πελάτη του, αλλά θα νιώθει ξένος μέσα σε αυτό.

Μήπως ξεχνάμε ότι χειριζόμαστε χώρους και όχι εικόνες; Μήπως νομίζουμε ότι είμαστε γλύπτες και σχεδιάζουμε "μνημεία"; Μήπως έχουμε ξεχάσει εντελώς τον χρήστη;