Τα τελευταία 9 χρόνια μέσα από αυτό το blog, ομιλίες που έχω κάνει και προπαντός μέσα από τη δουλειά μου, πολεμάω την «μη φιλική προς τον χρήστη» αρχιτεκτονική.
Όχι από καπρίτσιο, αλλά επειδή μελετώντας την Ψυχολογία του Χώρου αντιλαμβάνομαι ότι οι χώροι που σχεδιάζονται (και προβάλλονται) είναι ουσιαστικά μη βιώσιμοι από φυσιολογικούς ανθρώπους.
Οι χρήστες των κατοικιών και επαγγελματικών χώρων εμπιστεύτηκαν τους ειδικούς, που εφάρμοζαν πλέον ό,τι επέβαλε παγκοσμίως η νέα, ψηφιακή εποχή και παγκοσμιοποίηση.
Το σκανδιναβικό λευκό, που φιγουράριζε σε επεξεργασμένες φωτογραφίες και φωτορεαλιστικά στο pinterest, το μεταφέραμε στην ηλιόλουστη Ελλάδα και στραβωθήκαμε!
Το εμφανές μπετόν, των εμβληματικών κτιρίων και του «αθάνατου» – στην κυριολεξία! -μοντέρνου κινήματος, το μεταφέραμε στο εσωτερικό των σπιτιών μας και των χώρων που εργαζόμαστε και διασκεδάζουμε ή χαλαρώνουμε και καταπλακωθήκαμε.
Ψωνίζουμε από super market επίπλων, όπως η IKEA κι έχουμε όλοι, τα ίδια ακριβώς πράγματα στο σπίτι μας, με δισεκατομμύρια άλλους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο!
Καμία διαφοροποίηση με βάση γούστα, ανάγκες, επιθυμίες, νοοτροπίες.
Ακόμη και το custom design θα πρέπει να μοιάζει στο παγκοσμιοποιημένο μοντέλο και να το αντιγράφει, αλλιώς θεωρείται παρωχημένο.
Ό,τι έγινε στην βιομηχανική επανάσταση, με τη μαζική παραγωγή προϊόντων, συνέβη στην ψηφιακή επανάσταση, με την εξαιρετικά εύκολη πλέον, μαζική επιβολή προτύπων.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται και κάνει κύκλους.
Οι επιπτώσεις των μη φιλικών προς τον χρήστη τάσεων
Ξέρετε πόσοι απευθύνονται στο γραφείο για να φωτίσουν και να βάλουν λίγο χρώμα στους μαύρους και γκρίζους χώρους που κάποιοι τους συμβούλεψαν να βάψουν;
Είδαν τ’ αποτελέσματα στη διάθεσή τους και στην επιχείρησή τους – δηλαδή στην ψυχική τους υγεία και το πορτοφόλι τους!
Ξέρετε πόσοι κουράστηκαν από το απόλυτο λευκό και το ουδέτερο γκρίζο και δεν ήξεραν τι δεν τους πάει καλά στο σπίτι τους και τη διάθεσή τους;
Το διαπίστωσαν ακόμη περισσότερο την περιόδο του εγκλεισμού μέσα.
Ξέρετε πόσοι μου είπαν ότι είτε παρασύρθηκαν από αυτά που βλέπουν παντού, είτε κάποιοι «ειδικοί» που συμβουλεύτηκαν επέμεναν σε αυτές τις επιλογές, χωρίς όμως κανένα σοβαρό επιχείρημα;
Γιατί;
Μα γιατί το πιο απλό και βολικό είναι να κάνεις ό,τι κάνουν οι άλλοι, χωρίς ν’ ακούς τις ανάγκες και επιθυμίες του πελάτη, ενώ κι αυτός βομβαρδίζεται καθημερινά από εικόνες που δεν του ταιριάζουν.
Είναι πιο εύκολο να μην προβληματίζεσαι, να μη μελετάς, ούτε να πρωτοτυπείς, καλύπτοντας την τεμπελιά και ανεπάρκειά σου πίσω από βολικές τάσεις της μόδας.
Άλλωστε, πόσοι τολμούν ν’ αμφισβητήσουν τη μόδα;
Σε τελική ανάλυση, είναι πολύ δυσκολότερο και τολμηρό να δημιουργείς από το να αντιγράφεις!
Ποτέ δεν ασπάστηκα τον μινιμαλισμό του χρώματος – ουσιαστικά την ανυπαρξία χρώματος.
Ζω σε ένα σπίτι με πολύ χρώμα, που όμως εκπέμπει ηρεμία, θαλπωρή και δημιουργεί ευχάριστη διάθεση.
Μπορούμε κάλλιστα να είμαστε μέσα ή μπροστά από τις τάσεις της μόδας, υιοθετώντας ό,τι μας ταιριάζει και απορρίπτοντας ό,τι δεν μας πάει και μας κάνει να αισθανόμαστε άβολα.
Αυτό συμβουλεύω τους πελάτες μου και ποτέ δεν τους επιβάλλω κάτι, γιατί έτσι είναι η μόδα και έτσι κάνουν όλοι.
Διαβάστε:
Γιατί οι σύγχρονοι αρχιτέκτονες σας καταδικάζουν να ζείτε χωρίς χρώμα;
Βαδίζουμε στο τέλος της εποχής του μινιμαλισμού;
Εδώ και κάποια χρόνια παρατηρώ ήδη τα σημάδια του τέλους εποχής του ακραίου μινιμαλισμού, της απουσίας χρώματος (άρα συναισθήματος) στα εσωτερικά κατοικιών και επαγγελματικών χώρων.
Το 2018 έκανα μια ομιλία με θέμα: Χρώμα στο interior design: πώς η νέα τάση συμβάλλει στην ευτυχία μας.
Μιλούσα για νέα τάση, όταν τα blogs και περιοδικά αρχιτεκτονικής παρουσίαζαν ακόμη το εμφανές μπετόν και το απόλυτο λευκό, ως trendy!
Εξάλλου, τα περισσότερα δεν εκφέρουν άποψη, παρά μόνο προβάλλουν αυτό που εξακολουθεί να συμβαίνει.
(Εγγραφείτε στο newsletter του Design4happiness για να ενημερώνεστε για ομιλίες και σεμινάρια).
Κλείνοντας την ομιλία μου, ανέφερα ότι οι ενδείξεις πως μπαίνουμε σε μία νέα, πιο χαρούμενη και πολύχρωμη εποχή στο interior design βρίσκονται παντού γύρω μας αν θέλουμε να τις δούμε – και δεν μιλώ για τους προφανείς τομείς του σχεδιασμού επίπλων και υλικών δόμησης.
Μιλώ για τομείς που η επίδραση του χρώματος στην ανθρώπινη ψυχολογία είναι ήδη γνωστή και εφαρμόζεται εδώ και χρόνια (όπως το marketing και η διαφήμιση) ή μελετάται πρόσφατα (όπως το web-design και οι νέες αρχές σχεδιασμού γραφειακών χώρων).
O Tobias van Schneider, ένας από τους πιο ταλαντούχους graphic και web designers παγκοσμίως, που όχι μόνο παρακολουθεί τις τάσεις στο design, αλλά τις δημιουργεί με τη δουλειά του – αφού έχει σχεδιάσει για μερικές από τις πιο γνωστές φίρμες παγκοσμίως, όπως Spotify (υπήρξε art director), Red Bull, NASA, BMW, Google, Wacom, Sony, Toyota, Ralph Lauren, Bwin – αναφέρεται στο τέλος εποχής σε άρθρο του που αναδημοσιεύεται στα ελληνικά στο blog:
Art deco will be the visual language of 2021
Μεταφέρω κάποια αποσπάσματα:
‘Κάθε τάση είναι μια απάντηση στο προηγούμενο κίνημα και ο μινιμαλισμός έκανε τον κύκλο του.
Είμαστε συναισθηματικά όντα, επιβιώνουμε όταν εκφραζόμαστε. Θα επιστρέφουμε πάντα σε αυτό που χρωμάτισε την κοινωνία από τότε που πατήσαμε στη γη: την τέχνη.’
‘Βρισκόμαστε σε μια χρονική στιγμή με ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Τις τελευταίες δεκαετίες αναπτύξαμε και εξελίξαμε νέες τεχνολογίες. Αυτή τη στιγμή νιώθουμε για πρώτη φορά τι σημαίνει παγκόσμια σύνδεση. Ίσως τα επόμενα χρόνια μας θυμήσουν πώς να είμαστε πιο ανθρώπινοι. Πώς να είμαστε ο εαυτός μας ξανά.’
Με την ευγενική του άδεια το Design4Happiness φιλοξενεί ολόκληρο το άρθρο του Tobias van Schneider στην ελληνική του απόδοση.
Αποχαιρετούμε την γκρίζα πραγματικότητα;
Τα ίδια πάνω κάτω λέει η Karen Haller, ειδικός με διεθνή φήμη στην Εφαρμοσμένη Ψυχολογία του Χρώματος σε συνέντευξη που έδωσε στο Design4Happiness με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου της ‘Το Μικρό Βιβλίο των Χρωμάτων’ ανάμεσα σε πολλές άλλες γλώσσες και στα ελληνικά.
‘Για μεγάλο διάστημα χάσαμε τη σύνδεσή μας με το χρώμα και το φοβόμασταν.
Όταν αισθανόμαστε ανήσυχοι, αβέβαιοι και ανασφαλείς, όπως οι περισσότεροι από μας τις περασμένες δεκαετίες λόγω της οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής κατάστασης, το χρώμα μας αναστατώνει και καταφεύγουμε στην σιγουριά των χρωμάτων που δεν μας διεγείρουν ιδιαίτερα συναισθηματικά.
Αυτό μας οδήγησε στον φόβο να εκφράσουμε με αυθεντικότητα ποιοι είμαστε.
Το να ζεις μια ζωή με χρώμα δεν σημαίνει να ζεις μέσα σε έντονη πολυχρωμία.
Σημαίνει να μην φοβάσαι να δείξεις ποιος πραγματικά είσαι. Όταν έρθουμε σε επαφή με αυτό που είναι ενστικτώδες και αληθινό θα ζήσουμε πιο αυθεντικές, χαρούμενες και πλήρεις ζωές.
Βγαίνουμε από τη χρωματική ρουτίνα-βαρεμάρα.
Ξανασυνδεόμαστε με τον εαυτό μας.
Επιστρέφουμε σπίτι.’
Διαβάστε τo άρθρo της Karen Haller:
Γιατί το χρώμα έχει τη δύναμη να μας κάνει χαρούμενους;
Τι θα φέρουν οι επόμενες τάσεις στο design;
Έρχεται περισσότερο χρώμα!
Κάτι που είχαμε εξορίσει από τη ζωή μας και τους χώρους που ζούμε, αυτό που μάθαμε να φοβόμαστε μήπως φανούμε λιγότερο trendy, με αποτέλεσμα να απομακρυνθούμε από τη φύση μας και από τα συναισθήματά μας.
Γιατί το χρώμα δημιουργεί συναίσθημα.
Έρχεται μαξιμαλισμός και πολυτέλεια – στον αντίποδα του μινιμαλισμού.
Δεν μπορείς να ζεις σε ένα άδειο σπίτι ή γραφείο, σαν ερημίτης για πολύ καιρό.
Είναι ψεύτικο όλο αυτό και μάταιο να προσπαθείς να πετύχεις την εικόνα που παρουσιάζουν οι στημένες φωτογραφίες και τα mockups ή τα μη υλοποιημένα τρισδιάστατα φωτορεαλιστικά.
Το πιο σημαντικό είναι ότι σου απαγορεύει να ονειρεύεσαι.
Έρχεται περισσότερη επαφή με τη φύση – γιατί μας είναι απαραίτητη, όσο κι αν πιστέψαμε ότι μπορούμε και χωρίς αυτή.
Δεν υπάρχει έρευνα που να μη δείχνει την ευεργετική επίδραση της στον άνθρωπο και τη διάθεσή του και τα αρνητικά αποτελέσματα που έφερε η απομάκρυνσή μας από αυτή.
Ο βιοφιλικός σχεδιασμός μελετά πώς να φέρουμε την επαφή με τη φύση που χάσαμε στο τσιμέντο των πόλεων, μέσα στα σπίτια μας και τη ζωή μας.
(Κάποιοι βέβαια ακόμη προτείνουν να βάλουμε το τσιμέντο μέσα στα σπίτια μας!)
Στο αρχιτεκτονικό λεξιλόγιο έχουν μπει οι όροι «ατμόσφαιρα» και «εμπειρία» που δημιουργεί ένας χώρος.
Κάποιοι αρχίζουν να αναφέρονται δειλά-δειλά στην ψυχολογία του χώρου, μια έννοια που είχε ξεχαστεί στη δεκαετίες του 70 και του 80, μαζί με τον Canter και την Περιβαλλοντική Ψυχολογία, με την οποία ασχολούνταν ακαδημαϊκά κάποιοι ψυχολόγοι, ενώ αγνοούσαν ή σνομπάραν οι αρχιτέκτονες.
Ενώ είναι το πρώτο πράγμα που θα έπρεπε να μελετάμε!
Με λίγα λόγια, επιστρέφουμε στα αυτονόητα, που όμως είχαμε χάσει και ξεχάσει.
Επιστρέφουμε στη φύση μας και στην ανάγκη να αισθανόμαστε και να ονειρευόμαστε!
Διαβάστε ποιες είναι οι νέες τάσεις στο interior design:
20’s – Η νέα εποχή στο Interior Design (τι έρχεται και τι αποχαιρετούμε)
Μάνια Μαυρίδου _αρχιτέκτων μηχανικός – χρωματική σύμβουλος
Διαβάστε επίσης:
- Μπορούμε να ζήσουμε σε κατάλευκα σπίτια;
- Γκρίζα εσωτερικά και εμφανές μπετόν – μήπως η νέα τάση στο design μας οδηγεί στην κατάθλιψη;
- Μαύρο χρώμα σε επαγγελματικούς χώρους: μια ολέθρια επιλογή!
Εγγραφείτε στο μηνιαίο newsletter του Design for Happiness, για να μη χάνετε κανένα άρθρο ή video!
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου ή μέρους αυτού σε άλλο blog, ιστοσελίδα ή έντυπο μέσο χωρίς έγγραφη άδεια.
Νόμος πνευματικής ιδιοκτησίας 2121/1993.
Μπορείτε όμως να το μοιραστείτε στα social media εφόσον σας άρεσε και πιστεύετε ότι θα βοηθήσει κι άλλους!
Design for Happiness 
Υπέροχο άρθρο, eye-opening, και καλογραμενο!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ευχαριστώ πολύ!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!